Podczas krótkiego, dwuletniego pobytu w Krakowie kontynuowałem naukę w gimnazjum im. Bartłomieja Nowodworskiego. Pod koniec 1946 roku rodzina przeniosła się do Łodzi i w związku z tym  zacząłem uczęszczać do gimnazjum i liceum im. Mikołaja Kopernika, w którym w 1950 roku otrzymałem świadectwo dojrzałości. Dalszy ciąg nauki to ukończenie wydziału chemicznego Politechniki Łódzkiej ze specjalnością "technologia gumy i kauczuku" a po otrzymaniu tzw. nakazu pracy pojechałem do Poznania, do poznańskiego „Stomila”. Od września 1954 roku do połowy 1962 roku pracowałem bezpośrednio w wydziałach produkcyjnych, kolejno na stanowiskach technologa wydziału, kierownika wydziału i szefa produkcji. Następnie nastąpiło przeniesienie służbowe do Biura Projektów Przemysłu Gumowego w Warszawie i współprojektowanie nowoczesnego zakładu opon samochodowych w Olsztynie.

 

Kolejne miejsca pracy związane z przeniesieniami służbowymi, to Ministerstwo Przemysłu Chemicznego, budowa i kierowanie Instytutem Przemysłu Gumowego w Piastowie, równolegle z pełnieniem stanowiska dyrektora do spraw rozwoju w Zjednoczeniu Przemysłu Gumowego w Łodzi oraz po siedmiu latach przeniesienie do Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. W tym czasie  dodatkowo ukończyłem naukę w trybie wieczorowym na Uniwersytecie Warszawskim na wydziale Nauk Społecznych i Dziennikarstwa.

 

W połowie roku 1983, na skutek nie zgadzania się z polityką rozwoju krajowego przemysłu, prowadzoną przez Komisję, odszedłem  i założyłem własne przedsiębiorstwo, produkujące poszukiwane detale gumowo– metalowe, przede wszystkim na potrzeby przemysłu motoryzacyjnego. Zmiany ustrojowe spowodowały również głębokie zmiany in minus w zapotrzebowaniu przemysłu na produkowane artykuły, w efekcie w roku 1990 nastąpiła likwidacja przedsiębiorstwa. Ostatnie lata, do roku 1993 to praca w Fundacji Rozwoju Przemysłu Farmaceutycznego a następnie w wieku 62 lat przejście na wcześniejszą emeryturę. W roku 1996 nastąpiła przeprowadzka z Warszawy do Łodzi, w której mieszkała liczna rodzina żony oraz moja siostra  Jolanta z rodziną.

 

Za zasługi w pracy zawodowej odznaczony zostałem  Brązowym i Srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

 

W Łodzi, już po przejściu na emeryturę, zainteresowałem się zagadnieniami psychotroniki i rozpocząłem uczęszczanie na trzyletnie studia psychotroniczne. Specjalizowałem się w radiestezji i bioenergoterapii, a po zakończeniu nauki pod kierunkiem tak doskonałych specjalistów, jak Pawła Portalewskiego, Józefa Jedlickiego czy Lecha Emfazego Stefańskiego, pomagałem w ramach przyjaźni wielu znajomym, osiągając często zaskakujące, pozytywne wyniki. W łódzkim Klubie Radiestezyjnym przez kilka lat prowadziłem specjalistyczne pogadanki, aktualnie będąc jego honorowym członkiem.